Dobecki Edmund. Kancelaria adwokacka

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA SKARBU PAŃSTWA 1) z dnia 2 marca 2006 r. w sprawie legitymacji służbowej radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. z dnia 14 marca 2006 r.) Na podstawie art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 169, poz. 1417 i Nr 264, poz. 2205) zarządza się, co następuje: § 1.  Rozporządzenie określa:   1)   wzór legitymacji służbowej radców Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, zwanej dalej "legitymacją";   2)   organ właściwy do wydania legitymacji;   3)   sposób postępowania z legitymacją;   4)   termin ważności legitymacji;   5)   okoliczności uzasadniające wymianę legitymacji i jej zwrot;   6)   tryb postępowania w razie utraty legitymacji. § 2.  Wzór legitymacji służbowej radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa, zwanej dalej "Prokuratorią", określa załącznik do rozporządzenia. § 3.  1. Legitymację wydaje, wymienia i przyjmuje w razie zwrotu Prezes Prokuratorii. 2. Czynności, o których mowa w ust. 1, może dokonywać upoważniony przez Prezesa Prokuratorii pracownik Prokuratorii. § 4.  Legitymację wydaje się niezwłocznie po mianowaniu radcą Prokuratorii. § 5.  Legitymacja podlega wymianie w przypadku:   1)   upływu terminu, na jaki legitymacja została wydana;   2)   zmiany danych zawartych w legitymacji;   3)   uszkodzenia lub zniszczenia. § 6.  1. Legitymacja podlega niezwłocznemu zwrotowi w przypadku:   1)   zawieszenia w czynnościach służbowych;   2)   udzielenia urlopu, w szczególności bezpłatnego lub wychowawczego, na okres przekraczający 6 miesięcy;   3)   ustania stosunku pracy w Prokuratorii. 2. Radca Prokuratorii zwraca legitymację Prezesowi Prokuratorii albo pracownikowi, o którym mowa w § 3 ust. 2. § 7.  1. W razie utraty legitymacji radca Prokuratorii...

UMOWA między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Litewskiej dotycząca współpracy w dziedzinie obronności, sporządzona w Wilnie dnia 5 lutego 2001 r. (M.P. z dnia 5 lutego 2002 r.) Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Litewskiej, zwane dalej "Stronami", uważając współpracę w dziedzinie obronności za niezbędny element bezpieczeństwa i stabilizacji oraz za mającą szczególne znaczenie dla współdziałania w zakresie przekształcenia, budowy i doskonalenia systemu bezpieczeństwa w Europie, uznając zasadniczą rolę Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, zwanej dalej NATO, w zapewnieniu pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego, podkreślając wzajemne zrozumienie między Rzecząpospolitą Polską i Republiką Litewską oraz potrzebę rozwijania wszechstronnej współpracy, w tym jej zwiększenia w dziedzinie obronności, odkąd Rzeczpospolita Polska stała się członkiem NATO oraz wspiera aspiracje Litwy do wstąpienia do tej Organizacji, uważając się za strategicznych partnerów w osiąganiu celów integracji transatlantyckiej, uzgodniły, co następuje: Artykuł 1 Przedmiot umowy 1. Niniejsza umowa określa zakres współpracy w dziedzinie obronności. 2. Współpraca w zakresie obronności będzie rozwijana w obszarach i formach wskazanych w niniejszej umowie. Artykuł 2 Definicje W rozumieniu niniejszej umowy, wyrażenie:   1)   "współpraca" - oznacza współpracę w dziedzinie obronności,   2)   "Rada Współpracy Stron" - oznacza Radę powołaną na podstawie Wspólnej Deklaracji Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej i Premiera Republiki Litewskiej o powołaniu Rady ds. Współpracy między Rządami Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Litewskiej, podpisanej przez obu premierów w Wigrach 29 sierpnia 1997 r.,   3)   "personel wojskowy" - oznacza członków sił zbrojnych Państw-Stron,...